امیردلها

اصحاب نگاهشان به در دوخته شد.ناگاه پیرمردی با عصا وارد شد.کسی گمان نمی کرد این شخص همان باشد .اما پیامبر مهربانی ها با نگاهش و اشاره سر مبارکش بیان داشت که این همان شخص است.اصحاب به احترامش ایستادند و برایش جا باز کردند.حضرت به انتظارها پایان داد و فرمود: پیرمرد عملی انجام داده ائی که اگر حاضر باشی ثوابش را در بین مردم روی زمین تقسیم کنی آنکه از همه کمتر نصیبش می شود آمرزش از گناهان نصیبش می گردد.خودت بگو چه کرده ائی که اینقدر ارزشمند است.همه چشمها به لبهای پیرمرد بود .....ناگهان اشک در چشمانش حلقه زد و گفت یا رسول الله (ص) از خدا که پنهان نیست از شما هم پنهان نباشد من عاشق علی ابن ابیطالب(ع) هستم و امروز هم مثل روزهای قبل به دیدن علی (ع)رفتم .همین که او را می بینم قلبم قوت پیدا می کند من عاشق و دلداده علی هستم.غیر از این، کار دیگری انجام نداده ام.پیامبر(ص) فرمودند:همین عمل تو به  اندازه ائی که گفتم  ارزشمند است.

بله وقتی نگاه به صورت علی (ع) تا این اندازه ارزشمند باشد ذکر ویاد علی و همراهی و دوستی علی و شیعه علی بودن چقدر ارزشمندتر است.

تاصورت و پیوند جهان بود علی بود علی بود علی

                                                تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود علی بود علی